ประตูท่าแพ
ประตูที่แท้จริงนี้หมายถึงการศึกษาภาพที่ 100 ปีที่แล้วเพื่อสร้างประตูใหม่ที่ดูเหมือนประตูเก่า ถูกต้องตามทฤษฏี มันเป็นเรื่องนอกจากงบประมาณจังหวัดแล้ว ยังมีการรวบรวมเงินประชาชนเพื่อร่วมสมทบทุนสร้างประตูท่าแพให้มีลักษณะเหมือนเก่านี้ เพราะเมื่อเสร็จจากประตูท่าแพจะไปสร้างประตูใหม่แบบเก่าหรือประตูเก่าใหม่ทั้งสี่ทิศ ประมาณการว่าจะสูญเงินไป 8 ล้านบาท รวมถึงประตูไม้ที่เคยมีมาในสมัยโบราณผู้สร้างประตูใหม่นี้ไม่ได้คาดหวังให้พม่ากลับมา แต่มีเหตุสรุปได้ว่าสำหรับประตูบานนี้จะเป็น “การนำเสนอ” แก่เมืองเชียงใหม่ให้ถือว่าเป็นเมืองโบราณที่มีอายุเกือบ 700 ปี ประตูเมืองอันเก่าแก่นี้ เมื่อสร้างเสร็จแล้ว จะกีดขวางการจราจรกลางถนน เพราะค่อนข้างแคบเมื่อเทียบกับความจำเป็นในปัจจุบัน นอกจากนี้ตามโครงการก็จะมีผนังแบบเก่าทั้งสองข้างของประตูเป็นแนวเดียวกันเพื่อไม่ให้ประตูดูโดดเด่น รถจึงไม่ต้องผ่านอีกต่อไป และจะต้องวิ่งไปรอบ ๆ ประตูเหมือนวงกลมที่เก่าสมบูรณ์นี้ ดังนั้นจึงถือว่าเจตนาของผู้ริเริ่มจะสร้างประตูนี้ให้เข้าที่ “ตู้โชว์” ของเมืองเพราะไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากอนุสาวรีย์ที่ว่านี่คือรุ่นเมืองเก่าที่มีกำแพงอิฐเป็นอย่างน้อย (ซึ่งน่าจะไม่เกิน 700 ปี) อันที่จริงประตูและกำแพงเมืองเชียงใหม่นั้นเสียหน้าที่ไปนานแล้ว ก่อนที่เทศบาลนครเชียงใหม่จะเกิดขึ้น นักเดินทางและมิชชันนารีที่มาถึงเชียงใหม่ในสมัยรัชกาลที่ 5 ยังรายงานด้วยว่า สภาพกำแพงเมืองเชียงใหม่ทรุดโทรมลงสิ้นเชิง และผู้ปกครองไม่ได้ซ่อมแซมกำแพงเหล่านั้นเลย การละเลยของผู้ปกครองเมืองเชียงใหม่ในขณะนั้นกับกำแพง หรืออีกนัยหนึ่งคือการป้องกันเมืองเลย ไม่ใช่เพราะความไร้ความสามารถ แต่เพราะการป้องกันเมืองโบราณ ไม่ว่าจะเป็นกำแพง ประตู หรือคูน้ำ มันสูญเสียหน้าที่หลักด้วยการเปลี่ยนแปลงทางยุทธวิธี การเมืองระหว่างประเทศ หรือแม้แต่สถานะทางการเมืองของเชียงใหม่เอง ดังนั้นการกระทำของเทศบาลนครเชียงใหม่ในปี 2503 จึงไม่ไร้ความสามารถเช่นกัน ค่อนข้างเป็นการกระทำที่ดำเนินต่อไปในการพัฒนาทางประวัติศาสตร์ที่ค่อนข้างยาวนาน กล่าวคือ ละทิ้งและเพิกถอนสิ่งที่ไม่มีหน้าที่ทางสังคม […]
วัดพระธาตุดอยสุเทพ
วัดพระธาตุดอยสุเทพ สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2469 ในสมัยพระยาเกื้อมหาราช และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาในปี พ.ศ. 2553 โดยมีตำนานเกี่ยวกับวัดพระธาตุดอยสุเทพกล่าวไว้ว่า ในรัชกาลพระยาเกื้อนา กษัตริย์องค์ที่ 6 แห่งราชวงศ์มังราย (ครองราชย์ พ.ศ. 2441 – พ.ศ. 2471) ผู้มีศรัทธาในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก โปรดสร้างเจดีย์บนดอยสุเทพ โดยอัญเชิญพระมหาสุมนเถระจากสุโขทัยไปเทศน์ที่เชียงใหม่ สมัยนั้นพระมหาสุมนเถระได้นำพระบรมสารีริกธาตุมาและพระยาเกื้อหน้าก็เลื่อมใสมาก ดังนั้นโปรดทำพิธีสรงพระบรมสารีริกธาตุเพื่ออัญเชิญมาใส่ไว้ในเจดีย์วัดบุปผาราม ขณะทำพิธีสรงพระบรมสารีริกธาตุ พระธาตุแบ่งออกเป็นสองส่วน พระยาเกื้อหน้าและพระมหาสวามีสุมนาจึงพร้อม พิธีเติมพระธาตุใหม่ที่วัดสวนดอก พระธาตุเดิมที่จะประดิษฐานอยู่ที่ดอยสุเทพ เริ่มตั้งแต่การอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ เสด็จขึ้นเหนือท่าช้างมงคลและภาวนาให้เสี่ยงปล่อยช้างเผือก หากพระธาตุประสงค์จะประทับ ณ ที่ใด ก็ขอให้ช้างมงคลหยุด ณ ที่นั้น ระหว่างทางที่ช้างมงคลเดินทางหยุดเดินสามครั้ง ทำให้ชื่อ ดอยช้าง นุ่น และ ดอยงาม เป็นครั้งที่สาม ซึ่งถือเป็นโอกาสสำคัญ เพราะช้างมงคลได้ปีนขึ้นไปบนยอดดอยวาสุเทพบรรพตแล้วตะโกนดังลั่น ที่สั่นสะเทือนไปทั่วภูเขา หลังจากเดินสามครั้งเขาก็คุกเข่าลง และทันทีที่พระบรมสารีริกธาตุลงมาจากด้านหลัง ช้างมงคลก็ล้มตายในทันที ซึ่งหมายความว่าจะไม่เป็นพาหนะของคนอื่น การสร้างเจดีย์ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ โดยเริ่มจากการขุดยอดภูเขาลึก 3 ศอก […]